گیم های نوستالژیک نسل پنجم ؛ این تابستون سونی میخرم …

گیم های نوستالژیک نسل پنجم بازی های ویدیویی چیزی نیست که هیج کدام از ما متولدین دهه 60 و 70 فراموش کنیم ؛ خصوصاً این جمله که ” این تابستون سونی میخرم …” را حداقل یک بار شنیده ایم بیاید کمی خاطره بازی کنیم !

روزهای کند تکنولوژی …

در روزهای آغازین دهه ی هشتاد خبری از توسعه اینترنت آن هم به شکلی که امروز میبینیم نبود ! برای اینکه بدانید چه اتفاقاتی در روز گذشته افتاده باید سراغ روزنامه ها میرفتید ، و برای خبرهای همان روز هم هیچ چیزی به جز تلوزیون وجود نداشت . آن روزها کلمه صنعت گیم یک شوخی بسیار خنده دار برای ما ایرانی ها به حساب می آمد و به جز جوانان سربازی نرفته که کارشان آن روزها چرخاندن چرخ ویدیوکلوپ ها بود کسی چیزی از اینکه قرار است کدام بازی کی و کجا و چگونه منتشر شود نمیدانست ! البته که این بندگان خداهم اطلاعاتشان را از فروشندگان پشت شهرداری (توپخونه خودمون) و خیابان انقلاب به دست می آوردند ! شاید سوال باشد که این فروشندگان بیچاره از کجا میدانستند ؟ بعضی که خارج رفتن برایشان مثل سر زدن به باغ وحش پارک ملت بود در اثر هم نشینی با نمایندگی های اجناس مغازه شان چیزهایی میشنیدن ، یک راهی هم که بعدها کشف شد و درپستوهای کتاب فروشی های خیابان انقلاب و کنار دستگاهای رایت سی دی رایت اجرا میشد ، مراسم شیطانی جست وجو درجهانی خوفناک به نام اینترنت بود که چیزی کم از برگزاری مراسم احظار روح و اجنه نداشت ! خلاصه که تمام این ماجراها دست به دست هم دادند تا ما کنسولی که تقریباً ده سال پیش منتشر شده بود را به عنوان تکنولوژِی روز خریداری کنیم و کلی خاطره توهمی با بازی های 200 تومانی اش بسازیم . اما ماجرا این است که این کنسول در سال 1994 و بعد از آنکه حسابی سر نینتندو را کلاه گذاشت به شکلی باور نکردنی موفق شد … !

این تابستون سونی میخرم …

همین ماجرای مصیبت بار باعث شد که تا سالها کنسول پلی استیشن (که اسم شناسنامه اییش همین بود ) را در خانه سونی صدا بزنیم ! البته تقصیر خودش هم بود روی درش کلمه ی SONY بیشتر از واژه ی PS به چشم می آمد !خلاصه که برای ما کلوپ بازها داشتن یکی از این موجودات خارق العاده آرزو بود ؛ خیلی از بچه های نسل ما به وعده خریداری سونی توسط پدر و مادرشان 9 ماه تمام مثل موجودات چهارپا در میخواندن تا بالاخره در تعطیلات تابستان به وصال معشوق ازلی خویش برسند که البته داغش را به دل خیلی هایمان گذاشتند ! و ما نمیدانستیم که باید خودمان را سرزنش کنیم ، معلم ؟ ناظم و یا پدر و مادر ؟ البته که سر و ته تابستان با یک دوچرخه جمع میشد اما …. به هر حال گذشته ها گذشته ! حال برویم سراغ …

گیم های نوستالژیک نسل پنجم :

1-پپسی من !

هنوزم که هنوزه نفهمیدم که چرا باید برای نوشیدن یه بطری پپسی کولا از یخچال یه فروشگاه باید از وسط خیابون اونم از اون مسیر پر از خطرات عجیب و غریب بدویم ؟ با این وجود فکر میکنم این بازی تماماً تبلیغاتی به ما یاد داد که برای سوزندان کالری یک بطری نوشابه باید خیلی خیلی ورزش کنیم ! به هرحال دوست داشتم صدای “پپسی من ” پایان هر مرحله رو بشنوم و اون موقع ها چیزی از این مهم تر نبود !

2-درایور 2

یه جمله ی معروف هست که میگه ” هیچ وقت توی یه بازی یا فیلم یه اسلحه رو نشون نمیدن مگه اینکه قرار باشه بالاخره باهاش شلیک کنن !” درایور2 ساخته شده که این قانون روبشکنه ! تنها بازی که شمارو از ماشین پیدا میکنه و با یه اسلحه تو دست مجبورتون میکنه سوار یه ماشین دیگه بشید ! همین ! البته بیاید از اون خودروی مخفی شده تو استادیم نگذریم که دوست داشتنی ترین چیزی بود که اون موقع ها بعضی ها داشتن (من که هیچ وقت نتونستم بگیرمش ) !

3-دیجیمون استادیوم رامبل

خلاقانه ترین بازی فایتینگ اون وقتا که بازی های بتل رویال ریل تایم الان دارن ازش الهام میگیرن ! چیزی که این بازی رو خاص میکرد وجود دوست داشتنی کارکترهای انیمیشن های تلوزیونی اون سال در دنیای پلی استیشن بود که البته برای از رو بردن پسر همسایه خیلی کاربرد داشتن ! الان که فکر میکنم شاید این بازی نوستالژیک را خیلی ها تجربه نکردند اما چیزی که نمیشه کتمانش کرد خلاقانه بودن این بازی بود !

4-هری پاتر و سنگ جادو !

خفن ترین و متنوع ترین بازی از لحاظ گیم پلی در کنسول سونی برای ما همین عنوان دوست داشتنی بود که به ناشیانه ترین شکل ممکن سعی میکرد به داستان فیلم هری پاتر و سنگ جادو هم وفادار بمونه ! ولی باید اعتراف کنم که هنوز هم نمیتونم مثل اون وقت ها درحالی که دمای آداپتور رو با دست چپم میسنجم با انگشت اشاره دست راستم مربع رو 50 بار در ثانیه برای روشن شدن ماشین جادویی فشار بدم!

5-افسانه ی هرکول

هنوزم که هنوزه همه ی ما کنسول پلی استیشن را با این بازی فوق العاده دیزنی به خاطر میاوریم ! و چه لذتی داشت استفاده از رمز کوزه ها برای رفتن به مراحل بالاتر ! خصوصا آن زمان ها که خرید مموری 8 مگابایتی حسابی برایمان آب میخورد مجبور میشدیم به جای سیو از حافظه مایه بگذاریم ! از نظرمن به یادماندنی ترین عنوان سونی است این افسانه ی هرکول دیزنی !

6- کرش !

کرش یا همان موجود دوست داشتنی نارنجی که ما فکر میکردیم روباهی به نام کراش است انصافاً خوب از پس پرچمداری کنسول سونی برآمد و باعث شد که یکی از بازی های نوستالژیک نسل پنجم آنقدر بیارزد که حتی پس از گذشت 20 سال استادیویی به نام ناوتی داگ اکنون مشغول توسعه ی مرزهای ویدیو گیم باشد ! در ضمن فراموش نکنید که کرش یک بندیکوت است نه یک روباه !

البته که جای بسیاری از بازی های نسل پنجم بازی های ویدیویی در این مجموعه خالی است اما چه کنیم که نمیشود ازهمه نام برد ولی عناوینی چون MGS ، RE2 و سایلنت هیل و … چیزهایی هستند که در هر لیستی حضور دارند را ترجیحاً از این لیست فاکتور گرفتیم.